- ابن ابی قره (اِ نُ اَ قُرْ رَ)
ابوعلی منجم علوی بصری. او راست: کتاب العله فی کسوف الشمس و القمر. (ابن الندیم)
معنی ابن ابی قره - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ نُ اَ رَ)
لغت نامه دهخدا
محمد بن حسن بن ابی سارۀ کوفی. از طبقۀ اول نحویین و هم عصر خلیل، استاد کسائی و فرّاء. او اول کس از کوفیین است که کتابی در نحو نوشته است. رجوع به رواسی شود
(اِ نُ اَ زَ)
لغت نامه دهخدا
ابوالحسن یا ابوعبدالله علی فاسی مراکشی. مورخ. تاریخ زندگانی او درست معلوم نیست. در اواخر قرن هفتم و اوائل قرن هشتم هجری میزیسته. دو کتاب در تاریخ نوشته است، یکی زهرهالبستان که در دست نیست و دیگر ’الانیس المطرب و روض القرطاس فی اخبار ملوک المغرب و تاریخ مدینه فاس’ و این کتاب بزبانهای لاتینی و آلمانی و پرتقالی و فرانسه ترجمه و طبع شده است. و حاجی خلیفه در کشف الظنون نام او را علی بن محمد بن احمد بن عمر بن ابی زرع آورده و میگوید کتاب انیس المطرب را برای ابوسعید عثمان بن مظفر نوشته است پیش از سنۀ 726 ه. ق
(اِ نُ اَ حَیْ یَ)
لغت نامه دهخدا
منجم. از مردم بغداد. شاگرد جعفر بن مکتفی و از پیوستگان اوست و جعفر بن مکتفی را در این علوم دست و تتبع بوده است. (از قفطی)
(حَبْ بَ)
لغت نامه دهخدا
ابن ابی حبه. تابعی است. از نظر تاریخی، تابعی کسی است که واسطه میان صحابی و نسل های بعد از اسلام است. این افراد نقش واسطه ای در نقل و انتقال معارف اسلامی دارند. تابعی بودن، یکی از درجات افتخار در علم رجال است و به فرد اعتبار خاصی می بخشد. احادیثی که از طریق تابعین نقل شده اند، بخش بزرگی از سنت اسلامی را تشکیل می دهند.